บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ แรกเริ่มเดิมทีชาวบ้านในสมัยก่อนนิยมขุดบ่อน้ำ โดยจะใช้น้ำเพื่ออุปโภคบริโภค จากคลองอู่ตะเภาซึ่งเป็นแหล่งน้ำขนาดใหญ่ ต่อมาเมื่อมีการจัดกิจกรรม  เช่น ทำสวน ทำไร่ รวมไปถึงการละเล่นและประเพณีต่างๆ จะใช้ทุ่งนาใกล้หนองหารเป็นที่จัดกิจกรรม จึงมีความจำเป็นที่จะต้องขุดบ่อบริเวณนั้น โดยชาวบ้านทั้งชาวไทยพุทธและไทยมุสลิม ได้ร่วมแรงร่วมใจสร้างบ่อน้ำขึ้นมา 2 แห่ง แห่งที่ 1 เป็นของผู้ที่นับถือศาสนาอิสลาม แห่งที่ 2 เป็นของผู้นับถือศาสนาพุทธ และมีศาลอยู่ 2 ศาลตั้งอยู่บริเวณบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ คือศาลตายาย และศาลทวดงู เวลาจะบนบานก็อะไรก็ได้ดังหวัง

ซึ่งสมัยก่อนบ้านเมืองมีความสงบสุข ความเจริญทางศาสนา เช่นศาสนาพุทธและศาสนาอิสลาม ผู้คนรักใคร่ สามัคคีกัน อยู่ใกล้กัน ทำนาร่วมกัน จัดกิจกรรมพร้อมกัน ในยามเก็บเกี่ยวเสร็จก็จะเฉลิมฉลองความสำเร็จของหมู่บ้านร่วมกัน ตรงจุดนี้ ชุมชนจึงสร้างบ่อน้ำร่วมกัน โดยใช้แรงงานคนไทยพุทธและอิสลาม ร่วมสร้าง ร่วมใช้ รับประโยชน์ร่วมกัน บ่อสร้างด้วยอิฐ มีอายุเก่าแก่ บ่อฝั่งไทยพุทธมีเรื่องเล่ากันว่าสมัยก่อนจะใช้น้ำร่วมกัน หนุ่มสาวชอบมาเกี้ยวพาราสีกันแถวบริเวณบ่อน้ำแห่งนี้ มีหนุ่มสาวที่สมหวังได้คู่ไป ส่วนคนที่ไม่สมหวังก็ได้ทำคุณไสย์ลงในบ่อน้ำ จึงทำให้บ่อน้ำแห่งนี้ต้องนำแผ่นไม้เก่าลงอักขระด้วยภาษาขอม โยนลงไปในบ่อน้ำไว้ที่ท้องบ่อ เพื่อป้องกันไม่ให้คนทำคุณไสย์จนถึงปัจจุบัน

อีกเรื่องก็เล่ากันว่ามีสามีภรรยาคู่หนึ่ง อยู่กันมานานแต่ยังไม่มีลูก และอยากได้ลูกมากจึงได้มาขอ แต่ไม่ได้มาแก้บน และลืมเรื่องที่ตนได้บนไว้กับทวดงู เมื่อลูกโตขึ้นก็มีลักษณะแปลกๆ คือแลบลิ้นและทำเสียงเหมือนกับงูตลอดเวลา จึงนึกขึ้นได้ว่าตนได้บนกับทวดงูเรื่องขอลูก จึงได้มาแก้บนที่บ่อน้ำแห่งนี้ ลูกจึงหายเป็นปกติ บ่อน้ำ ณ แห่งนี้ จึงเป็นบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่คนสมัยก่อนได้ใช้อาบใช้กิน ทำให้บ่อน้ำแห่งนี้เป็นบ่อน้ำที่ใช้ในการทำไร่ทำนา ทำการเกษตรจนถึงปัจจุบันได้มีการเคารพนับถือ ผู้คนมาบนบานศาลกล่าวให้สมหวังในเรื่องต่างๆ ทั้งโชคลาภเงินทอง ปัญหาสุขภาพ หรือให้ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานเป็นต้น